Ελληνικό φαινόμενο: Ολυμπιακό Χωριό, μιας χρήσης…

Κατασκευάστηκε για να στεγάσει τους αθλητές κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και όπως δείχνουν τα γεγονότα ήταν… μιας χρήσης. Όσοι είχαν την ευκαιρία να μείνουν εντός, την περίοδο του Αυγούστου του 2004 είχαν διαπιστώσει όχι μόνο ότι πρόκειται για μία κατασκευή με πολλές ελλείψεις, αλλά και εντελώς πρόχειρη.
Το έργο ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας με το σκεπτικό ότι μετά θα πήγαινε σε δικαιούχους που κατέβαλλαν εισφορές στον Οργανισμό. Έτσι και έγινε. Περίπου δύο χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς το Χωριό κατοικήθηκε, όμως οι μαθητές κάνουν μάθημα σε… κοντέινερ, πολλά σπίτια βάζουν νερά από τα ταβάνια, οι τοίχοι είναι χωρίσματα με γυψοσανίδες και άλλα τέτοια που μόνο για κατοικίες δεν είναι.

Οι περίπου 10.000 κάτοικοι τα έχουν δει όλα. Τα προβλήματα είναι τόσα πολλά και καθημερινά και λύση δεν έχουν. Με δικά τους συνεργεία προσπαθούν να επισκευάσουν τα σπίτια τους μήπως και κάποια στιγμή καταφέρουν να τα κατοικήσουν.
Αντί λοιπόν να βρεθούν αυτοί οι άνθρωποι σε έναν πρότυπο οικισμό με ανέσεις, χώρους άθλησης, περιπάτου και ξεκούρασης, είναι σε έναν χώρο χωρίς ασφάλεια αποκλεισμένοι στα ίδια τους τα σπίτια, χωρίς αστυνόμευση και χωρίς… όνειρα.
Ο ΣΚΑΪ, που αναλαμβάνει δράσεις και αναδεικνύει τα προβλήματα, βρέθηκε στο Ολυμπιακό Χωριό με σκοπό να προβάλλει από κοντά τις ελλείψεις. Ελλείψεις για τις οποίες θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι ελάχιστες εφημερίδες είχαν προβάλλει την κατασκευαστική περίοδο.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι αν ρωτήσει κάποιος τη Φάνη Πετραλιά για όλα αυτά, θα τα βρει όλα καλά…