Ευπατρίδης του αθλητισμού ο Μιχάλης Μαστρανδρέας

Ήταν μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του αθλητισμού τα τελευταία 50 χρόνια. Ο Μιχάλης Μαστρανδρέας πέθανε σε ηλικία 84 ετών μετά από επιπλοκή που παρουσιάστηκε σε εγχείρηση ρουτίνας (προστάτη) και η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 4.00μμ από το κοιμητήριο Καλλιθέας.
Φτωχότερος ο Ελληνικός αθλητισμός γενικότερα αφού μπορεί να διετέλεσε για 23 χρόνια μέλος της διοίκησης της ομοσπονδίας βόλεϊ, τα 18 από αυτά ως πρόεδρος, όμως για τρεις θητείες ήταν μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΑ για εκείνη την εποχή) και αρχηγός της Ελληνικής Ομάδας το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
Μόνο καλά λόγια έχουν να πουν όσοι τον γνώρισαν, στενός φίλος ενός άλλου μεγάλου του σύγχρονου αθλητισμού του Κώστα Παπαναστασίου που έχει φύγει και αυτός, ο Μιχάλης Μαστρανδρέας γεννήθηκε στο Σουέζ της Αιγύπτου στις 23 Μαϊου 1925.
Σπούδασε σε εμπορικές και ξενοδοχειακές σχολές και διακρίθηκε για το επιχειρηματικό του πνεύμα. Εκτός από τα ελληνικά μιλούσε ιταλικά, αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και ισπανικά.

Ως πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Βεγγάζης στη Λιβύη, έχει παρασημοφορηθεί με τον Χρυσό Σταυρό Τάγματος Γεωργίου Α΄ (1962) και τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου Α΄ τάξεως Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας.
Από τα σημαντικότερα εγχειρήματα που ανέλαβε ο Μιχάλης Μαστρανδρέας με εντολή της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη και έβγαλε εις πέρας με επιτυχία, ήταν η θέση του Γενικού Γραμματέα των Μεσογειακών Αγώνων της Αθήνας το 1991 και μάλιστα αμισθί, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν ήθελε να κερδίσει τίποτε από τον αθλητισμό, αντίθετα όμως ο αθλητισμός κέρδισε πολλά από αυτόν.
Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και το πρώτο άθλημα που του τράβηξε την προσοχή ήταν το πινγκ πονγκ. Στη συνέχεια τον κέρδισε το βόλεϊ, το οποίο τίμησε μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, δημιουργώντας πολύ μεγάλο έργο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η ενασχόληση του με τα κοινά του ελληνικού βόλεϊ άρχισε τυχαία και μάλιστα είχε εμπόδια, αφού δεν ήθελε να εμπλακεί λόγω άγνοιας του θέματος. Τελικά του ανακοινώθηκε το 1970 ότι έγινε αντιπρόεδρος της ΕΟΠΕ, θέση που κράτησε για πέντε χρόνια ενώ από το 1975 έως και το 1993 ήταν πρόεδρος.
Το 1986 έγινε μέλος της Διεθνούς ομοσπονδίας (FIVB) και έφτασε στη θέση του αντιπροέδρου μέχρι και το 1995. Στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία (CEV) μπήκε πρώτη φορά το 1976 και έφτασε μέχρι και τον προεδρικό θώκο την περίοδο 1993-94. Εκτός του ότι ήταν ο μοναδικός Έλληνας που ανέλαβε την προεδρία της CEV ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε την πόρτα και σε άλλους Έλληνες παράγοντες να μπουν στις Επιτροπές και να ανεβούν τα αξιώματα της FIVB και της CEV.
1950-1970: Μέλος Δ.Σ. και πρόεδρος αθλητικών σωματείων (Αίγυπτος, Λιβύη).
1970-1972: Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης.
1973-1975: Πρόεδρος του ΖΑΟΝ Κηφισιάς.
1975-1993: Πρόεδρος Δ.Σ. ΕΟΠΕ.
1976-1995: Μέλος Επιτροπών, μέλος Δ.Σ., ταμίας, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (CEV).
1977-1989: Μέλος Δ.Σ. Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Ελλάδας.
1977-1981: Μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακής Ακαδημίας.
1981-1989: Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και ταμίας ΕΟΑ.
1983: Αρχηγός Ελληνικής Μεσογειακής αποστολής στους Μεσογειακούς Αγώνες του Μαρόκο (Καζαμπλάνκα).
1984: Αρχηγός Ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
1986-1995: Μέλος Δ.Σ., πρόεδρος Επιτροπών, Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (FIVB).
1988-1991: Γενικός Γραμματέας Μεσογειακών Αγώνων (Αθήνα - 1991).
Από το 2000: Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Ομίλου Φίλων Ολυμπιακού Πνεύματος.
Από το 2004: Επίτιμος πρόεδρος ΕΟΠΕ.