Ο καθαρός αθλητισμός είναι ουτοπία

Πραγματικά είναι λυπηρό να ακούς ότι ένας καταξιωμένος αθλητής με διακρίσεις βρέθηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών, είτε αυτός είναι Έλληνας είτε από κάποια άλλη χώρα. Όμως όταν είναι Έλληνας υπάρχει ένας λόγος περισσότερος…
Η Φανή Χαλκιά είναι από χθες στο μάτι του… κυκλώνα. Βρέθηκε και θετική και αυτό δεν αλλάζει. Το ξέρει πολύ καλά και η ίδια. Ίσως να είναι σαμποτάζ, ίσως κάποιο από τα συμπληρώματα διατροφής που παίρνουν όλοι οι αθλητές να είχε κάτι μέσα που σύμφωνα με τους κανονισμούς είναι «απαγορευμένο». Όπως και να έχει η Φανή θα τιμωρηθεί με δύο χρόνια εκτός αγώνων και αν η ΔΟΕ εφαρμόσει τη νέα διάταξη περί αποκλεισμού από την επόμενη διοργάνωση όσων βρεθούν θετικοί στο Πεκίνο, τότε είναι έξω και από το Λονδίνο.
Το λυπηρό αυτό γεγονός μας δημιουργεί έντονο προβληματισμό και πολλά ερωτηματικά.
Πόσο καθαρός είναι ο αθλητισμός;
Μπορούν οι εξωπραγματικές επιδόσεις να γίνονται με τηγανίτες, αυγά και πλούσιο πρωϊνό;
Το να τρέχει ένας άνθρωπος τα 100μ. σε 9.69 και μάλιστα με «κάτω τα χέρια» είναι φυσιολογικό;
Πως ένας και μόνο αθλητής να κερδίζει 7 χρυσά και να περιμένει ένα ακόμα;
Η αλήθεια, είναι γνωστή σε όλους. Μόνο το ταλέντο και η προπόνηση δεν αρκούν. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Χρειάζονται και άλλα, χωρίς απαραίτητα να φτάνουμε στο ντόπινγκ.
Οι αθλητές είναι πλέον επαγγελματίες χρειάζονται στήριξη στην προετοιμασία τους και εξειδικευμένες ομάδες για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα. Και δεν μιλάμε μόνο για γιατρούς και για ανθρώπους που θα τους βοηθήσουν στην αποθεραπεία και την αποκατάσταση των τραυματισμών. Μιλάμε για κέντρα που διαθέτουν και τεχνολογικά μέσα για να μεγιστοποιήσουν τις επιδόσεις τους οι αθλητές.
Δυστυχώς η Ελλάδα τίποτε από τα παραπάνω δεν διαθέτει και ας δαπανά το κράτος αποκλειστικά για την Ολυμπιακή Προετοιμασία 40 εκατ. ευρώ ανά Ολυμπιάδα και δεκάδες εκατομμύρια στις ομοσπονδίες.
Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή δεν πράττει. Απλά μοιράζει κάποια χρήματα στις ομοσπονδίες και από εκεί και πέρα απλά δηλώνει τους αθλητές στη ΔΟΕ.
Τέτοια Ολυμπιακή Επιτροπή δεν τη χρειαζόμαστε.
Όπως δεν χρειαζόμαστε ανθρώπους να διώχνουν τους αθλητές μας από το Ολυμπιακό Χωριό και να τους αφήνουν στο έλεος του Θεού επειδή απλά το ορίζουν οι κανονισμοί. Και άλλα πράγματα ορίζουν οι κανονισμοί, αλλά δεν τα εφαρμόζουν.
Είναι ξέρετε οι ίδιοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες, δεν έχουν να προσφέρουν ούτε μία καινούργια ιδέα, οι ίδιοι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τις λέξεις δηλώνοντας ότι θέλουν «καθαρό αθλητισμό», αλλά στο τέλος θέλουν και μία φωτογραφία με κάποιον από τους Ολυμπιονίκες για το αρχείο τους…
Το βιώσαμε πριν από τέσσερα χρόνια με την περίπτωση του Κώστα Κεντέρη και της Κατερίνας Θάνου, θα το δούμε και πάλι !!!