Με αριθμούς, ποσά και προϋπολογισμούς θα ασχοληθεί σήμερα το http://greek-olympics.blogspot.com ανάμεσα σε δύο χώρες που δεν μπορούν να συγκριθούν σε Ολυμπιακές διακρίσεις παρά μόνο στα χρήματα που δαπανούν.
Ελλάδα και ΗΠΑ ξοδεύουν σχεδόν τα ίδια όπως είχαμε γράψει πριν από μερικές ημέρες και χθες οι ΗΠΑ έσωσαν στοιχεία για τα οικονομικά τους, αντίθετα με εμάς που ολοκληρωμένη εικόνα δεν υπάρχει και καθένας πρέπει να κάνει τις προσθέσεις του.
Θα προσπαθήσουμε σήμερα να δούμε τον τρόπο που είναι δομημένο το αμερικανικό μοντέλο και πως έρχονται τα χρήματα των χορηγών σε αυτό. Χρήματα που κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δώσει χωρίς να υπάρχει αντάλλαγμα και κέρδος.
Παρά την ασταθή οικονομία στις ΗΠΑ, η Ολυμπιακή Επιτροπή της χώρας παραμένει εξαιρετικά δυνατή από πλευράς υποστηρικτών και χρημάτων παρά τις περικοπές που αναγκάστηκε να κάνει για τη χρονιά τους 2009 και ανέρχονται σε περίπου 7.5 εκατ. δολ.
Με έδρα η USOC το Κολοράντο Σπρίνγκς διαθέτει 18 χορηγούς για τα επόμενα τέσσερα χρόνια που ο κάθε ένας από αυτούς έχει συμβόλαιο αξίας από 10 έως 15 εκατ. δολ. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσετε και ένα 20% από τους χορηγούς της ΔΟΕ συνολικής αξίας περίπου 900 εκατ. δολ. καθώς και ένα 12,75% από τα τηλεοπτικά δικαιώματα αξίας 2 δις δολ.
Αν κάνετε τους υπολογισμούς θα δείτε ότι ο συνολικός προϋπολογισμός ξεπερνά ανά Ολυμπιακό Κύκλο τα 550 εκατ. δολ.
Πάντως όσο εξωπραγματικό και αν σας φαντάζει αυτό το ποσό δεν απέχει και πολύ από τα δικά μας με μία διαφορά. Εκεί είναι από την ιδιωτική πρωτοβουλία, ενώ εδώ από το κράτος.
Σε όλα τα υπόλοιπα ΗΠΑ και Ελλάδα μοιάζουν. Εκεί τα χρήματα μοιράζονται η Ολυμπιακή Επιτροπή και 45 Ομοσπονδίες θερινών και χειμερινών αθλημάτων, όπως ακριβώς και στην Ελλάδα που έχει κόστος περί τα 450 εκατ. ανά τετραετία.
Μάλιστα θα ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία αν ο υφυπουργός Πολιτισμού, Γιάννης Ιωαννίδης έδινε στη δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία από το 2005 έως και το 2008 για να έχουμε μία τάξη μεγέθους.
Βέβαια κάτι τέτοιο θέλει πολύ θάρρος και δεν πρόκειται να το κάνει ούτε ο Γιάννης Ιωαννίδης, όπως δεν το έκαναν και οι προκάτοχοί του. Για το μέλλον δεν μπορούμε να πούμε όμως το παρόν είναι ίδιο με το παρελθόν.
Η Ελλάδα δεν έχει αθλητική πολιτική.
Η Ολυμπιακή Επιτροπή δεν διαθέτει χορηγικό πρόγραμμα γατί πολύ απλά δεν ξέρει τι πρέπει να πουλήσει και πως. Κανείς δεν έχει κάνει καταγραφή, ούτε έχει φτιαχτεί ποτέ ένας εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας. Πριν από τρία χρόνια έγινε μία προσπάθεια, αλλά ο Μίνωας Κυριακού δεν θέλησε να την προχωρήσει, όπως και πολλές άλλες προτάσεις που έφτασαν στο γραφείο του.
Επίσης είμαστε η χώρα που οι αθλητές έχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις ή μάλλον καθένας έχει τις δικές του υποχρεώσεις.
Και να για επιστρέψουμε στις ΗΠΑ μη νομίζετε ότι όλα είναι ρόδινα. Με την κρίση έχασαν τη χορηγία της General Motors καθώς και τη Home Depot στην οποία απασχολούνται 86 αθλητές μέσα από το πρόγραμμα «Ολυμπιακές θέσεις εργασίας» που δημιούργησαν το 1992.
Σημαντικές απώλειες όμως αυτά έχει η ζωή.
Για αυτό και αποφάσισαν περικοπές ύψους 7 εκατ. δολ. για το 2009 και μετά βλέπουν.
Και για να περάσουμε και στα ανταποδοτικά να σας πούμε ότι μία έρευνα του ινστιτούτο «Λιμπερμαν» μετά το Πεκίνο έδειξε ότι τέσσερις στους πέντε θυμούνται τουλάχιστον έναν χορηγών της USOC και 21% δήλωσαν ότι θα χρησιμοποιούσαν προϊόντα των συγκεκριμένων χορηγών όταν στο πρωτάθλημα του αμερικανικού ποδοσφαίρου «NFL» το ποσοστό φτάνει το 11%.
Η Ολυμπιακή Ομάδα… πουλάει και αυτό δεν είναι αμερικάνικο φαινόμενο.
Ισχύει για όλες τις χώρες.
Μοναδική εξαίρεση, η ΕΛΛΑΔΑ.