Κοινό σημείο αναφοράς για Ζάτοπεκ, Έρτερ και Καρέλιν

Μήνας των μεγάλων αθλητών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Σεπτέμβριος. Αν πριν από μερικές ημέρες το greek-olympics.blogspot.com παρουσίασε τρεις θρύλους των Ολυμπιακών Αγώνων που είχαν γεννηθεί διαφορετικό έτος μεν, αλλά με διαφορά μίας μέρας (Τζέσε Όουενς, Μάικλ Τζόνσον και Χικάλ Ελ Γλερούζ), σήμερα σας παρουσιάζουμε τρεις άλλους που είχαν κοινό σημείο αναφοράς την ημερομηνία της 19ης Σεπτεμβρίου.
Ο Έμίλ Ζάτοπεκ, ο Άλ Έρτερ και ο Αλεξάντερ Καρέλιν γεννήθηκαν την ίδια ημέρα. Τύχη, παιχνίδι της μοίρας, συνομωσία των… άστρων όπως και να το δει κανείς και οι τρεις έγιναν Ολυμπιακοί θρύλοι με τα κατορθώματά τους.
Ήταν 1922 όταν ήρθε στη ζωή ο Εμίλ Ζάτοπεκ. Ο άνθρωπος «ατμομηχανή» από την Τσεχία όπως τον αποκαλούσαν πήρε μέρος σε τρεις Ολυμπιάδες (1948, 1952 και 1956) και κέρδισε 4 χρυσά και 1 αργυρό μετάλλιο. Είναι ο μοναδικός αθλητής που κέρδισε στην ίδια διοργάνωση (1952) τα 5.000μ., τα 10.000μ. και τον μαραθώνιο. Πέθανε στις 21 Νοεμβρίου 2000 σε ηλικία 78 ετών.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1936 στο Λονγκ Άιλαντ των ΗΠΑ γεννήθηκε ο Αλ Έρτερ (δεξιά). Ο κορυφαίος δισκοβόλος όλων των εποχών πήρε τέσσερα χρυσά μετάλλια σε τέσσερις συνεχόμενες Ολυμπιάδας από το 1956 έως και το 1968, άθλο που μόνο ο Καρλ Λιούις έχει επαναλάβει στο μήκος. Λάτρης του αθλητισμού μπορεί να μην κατάφερε να πάρει την πρόκριση στα τράιαλς των ΗΠΑ το 1980 (ήταν 6ος), και στη συνέχεια εξαιτίας του μποϊκοτάζ να μην πήγε κανείς αθλητής όμως παρά το γεγονός ότι ήταν 44 ετών έριξε τη μεγαλύτερη βολή στον κόσμο. Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 2007.
Το 1967 γεννιέται κάπου στη Σιβηρία ο Αλεξάντερ Καρέλιν. Ο παλαιστής-θρύλος αήττητος για πολλά χρόνια αγωνίστηκε σε τέσσερις Ολυμπιάδες στα υπερβαρέα και έχει κερδίσει τρία χρυσά μετάλλια (1988, 1992 και 1996) και ένα αργυρό (2000), με τους διαιτητές να δίνουν σημείο από παρατήρηση σε βάρος του στον τελικό με αντίπαλο τον Αμερικανό Ρούλον Γκάρντνερ προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων για την αδικία. Το 1999 εκλέχθηκε στη Ρωσική Δούμα και το 2001 έλαβε το «Ολυμπιακό Περιδέραιο» τη μεγαλύτερη διάκριση της ΔΟΕ από τα χέρια του Χουάν Αντίονιο Σάμαρανκ.
Οι τρεις αυτοί αθλητές έχουν συνολικά 13 μετάλλια από τα οποία τα 11 είναι χρυσά και έχουν πετύχει κατορθώματα που θα χρειαστούν να περάσουν πολλά χρόνια για να τα επαναλάβουν άλλοι αθλητές τα επόμενα χρόνια.