Να «αποφασίσουμε» για να μην πετάξουμε 200 εκατ. ευρώ

Η Ελλάδα σταθερά και αυτή τη φορά πέρασε σε Μεσογειακούς Αγώνες τα 60 μετάλλια. Κάτι που συμβαίνει συνεχώς από τη διοργάνωση της Αθήνας και μετά με εξαίρεση το 2005 όπου υστέρησε κατά ένα (59).
Τα 61 μετάλλια που κέρδισε στην Πεσκάρα δεν είναι τα περισσότερα στο θεσμό που ξεκίνησε το 1951. Είναι όμως αρκετά για να μας κάνει να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε το μέλλον και επιτέλους να αποφασίσουμε την πολιτική στον αθλητισμό.
Όχι το greek-olympics δεν θέλει να πολιτικοποιήσει τον αθλητισμό, όμως μία πολιτική είναι απαραίτητη. Για να μην πετά το κράτος τα λεφτά μας από το… παράθυρο.
Σε τέσσερα χρόνια Βόλος και Λάρισα διοργανώνουν τους 17ους Μεσογειακούς Αγώνες το 2013. Θα πρέπει λοιπόν η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή να ετοιμάσει ένα σχέδιο και να δούμε αν μας ενδιαφέρουν οι συγκεκριμένοι αγώνες.
Αν ο στόχος είναι στο Βόλο, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να δαπανήσουμε πάνω από 200 εκατ. ευρώ για εγκαταστάσεις και οργάνωση για να έρθουν οι άλλες χώρες, να… καλοπεράσουν να πάρουν και τα μετάλλια.
Αν οι Μεσογειακοί δεν ενδιαφέρουν τις ομοσπονδίες που είναι μέλη στην Ολομέλεια της ΕΟΕ θα πρέπει να το πουν στην Πολιτεία και να ακολουθήσουμε το… Ιταλικό μοντέλο.
Εντάξει, ίσως όχι σε τόσο μεγάλο χάλι, αλλά να μείνουμε στα βασικά.
Και το κυριότερο να δαπανήσουμε λιγότερα χρήματα.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν μπορεί ο Κώστας Καραμανλής, ή ο επόμενος πρωθυπουργός να λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα και απαιτούνται έκτακτες εισφορές και από την άλλη να δαπανούν 200 εκατ. ευρώ για κάτι αδιάφορο.
Και με 50 εκατ. γίνονται οι Μεσογειακοί Αγώνες στο Βόλο και τη Λάρισα και μάλιστα μια χαρά.
Αν δεν το πιστεύουν μπορούμε να τους ετοιμάσουμε και το master plan, για να μιλήσουμε και τη γλώσσα τους.
Τώρα αν αποφασίσουν οι ομοσπονδίες ότι ενδιαφέρονται θα πρέπει να δεσμευτούν ότι οι καλύτεροι αθλητές το 2013 θα λάβουν μέρος, αλλιώς να επιστρέψουν τα χρήματα της προετοιμασίας πίσω.
Επιτέλους κάποια στιγμή θα πρέπει να σοβαρευτούμε σε αυτή τη χώρα. Θα πρέπει να υπάρχει οργάνωση, σχεδιασμός, έλεγχος και αποτέλεσμα.
Και όχι να μη φταίει κανείς για τίποτε…
Το παράδειγμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2004) το έχουμε όλοι πρόσφατο με τις κλειστές εγκαταστάσεις που κόστισαν εκατ. ευρώ και μένουν ανεκμετάλλευτες. Μην κάνουμε το ίδιο λάθος στο Βόλο και τη Λάρισα.
Και επειδή μιλάμε για στόχους, παραθέτουμε τα μετάλλια της Ελλάδας σε κάθε μία από τις 16 προηγούμενες διοργανώσεις των Μεσογειακών Αγώνων:
Πεσκάρα (2009) 17-13-31=61
Αλμερία (2005) 13-15-31=59
Τύνηδα (2001)28-33-27=88
Μπάρι (1997) 19-22-21=62
Λαγκεντόκ (1993) 17-25-24=66
Αθήνα (1991) 9-22-29=60
Λαττάκια (1987) 7-20-19=46
Καζανμπλάνκα (1983) 11-10-11=32
Σπλιτ (1979) 7-10-12=29
Αλγερία (1975) 9-12-15=36
Σμύρνη (1971) 807-23=38
Τύνηδα (1967) 6-6-13=25
Νάπολι (1963) 0-2-6=8
Βηρυτός (1959) 7-9-13=29
Βαρκελώνη (1955) 1-8-7=16
Αλεξάνδρεια (1951) 4-9-8=21

Τέλος για να κλείσουμε το κεφάλαιο «Μεσογειακοί Αγώνες» σας δίνουμε τον συνολικό πίνακα μεταλλίων ανά άθλημα λέγοντας ότι η ποδηλασία και η ιππασία κέρδισαν στην Πεσκάρα τα πρώτα τους μετάλλια.
Στίβος 56-63-71=190
Πάλη 22-50-58=130
Άρση Βαρών 40-40-26=106
Κολύμβηση 9-23-32=64
Πυγμαχία 4-4-29=37
Γυμναστική 6-6-11=23
Σκοποβολή 1-9-11=21
Κωπηλασία 6-8-6=20
Ιστιοπλοΐα 3-5-8=16
Καράτε 4-3-7=14
Τζούντο 3-1-9=13
Μπάσκετ 1-4-4=9
Τένις 4-2-3=9
Πινγκ Πονγκ 2-1-2=5
Βόλεϊ 0-2-2=4
Ποδόσφαιρο 2-0-1=3
Γκολφ 0-1-2=3
Υδατοσφαίριση 0-0-3=3
Ξιφασκία 0-0-1=1
Ποδηλασία 0-0-1=1
Ιππασία 0-0-1=1