Ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας στο τζούντο, ο 22χρονος πλέον Ηλίας Ηλιάδης θα είναι ο σημαιοφόρος της Ελληνικής Ομάδας στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο. Ο Ηλιάδης πριν από τέσσερα χρόνια στην Αθήνα κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο (-81κ.) στο άθλημα στου τζούντο για την Ελλάδα, ενός αθλήματος που εντάχθηκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1964.
Ομογενής από την Γεωργία, ο Ηλίας Ηλιάδης θα είναι το 21ος Έλληνας Σημαιοφόρος στα 100 χρόνια που μετρά ο θεσμός της παρέλασης σε Ολυμπιακούς. Και αυτό παρά το γεγονός ότι στο Πεκίνο θα έχουμε παρέλαση για 23η φορά, αφού ο Χρήστος Παπανικολάου και ο Πύρρος Δήμας κράτησαν τη γαλανόλευκη από δύο φορές. Παρέλαση για πρώτη φορά είχαμε στο Λονδίνο το 1908 στο Λονδίνο με πρώτο σημαιοφόρο το Νικόλαο Γεωργαντά.
Ο Ηλιάδης είναι ένας από τους κορυφαίους τζουντόκα στον κόσμο όχι μόνο επειδή κέρδισε το χρυσό το 2004, αλλά για τον τρόπο που αγωνίζεται. Είναι μοναδικός και κερδίζει τους περισσότερους αντιπάλους του με… πτώση όπως θα έλεγαν οι παλαιστές, «ιπόν» σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιεί το άθλημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τελικό της Αθήνας χρειάστηκε μόλις 1 λεπτό και 27 δευτερόλεπτα για να εξουδετερώσει τον Ουκρανό Ρόμαν Γκόντιουκ, ενώ μετά την επιτυχία τους δήλωσε: «Θέλω και άλλα μετάλλια στο μέλλον αφού, άλλωστε είμαι ακόμα πολύ μικρός». Άλλωστε από το 2004 έως και σήμερα έχει κερδίσει χρυσό στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (2004) στη Βουδαπέστη και δύο αργυρά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα ο 2005 στο Κάιρο και το 2007 στο Ρίο ντε Τζανέιρο σε μεγαλύτερη κατηγορία από τη δική του (90κ.).
Και για να επιστρέψουμε στους Σημαιοφόρους πριν περάσουμε στον σχετικό πίνακα να σας πούμε ότι αθλητές στου στίβου κράτησαν τη σημαία 13 φορές, της ιστιοπλοΐας 4, της άρσης βαρών και της πάλης από δύο και της ξιφασκίας μία.
Οι Ελληνες Σημαιοφόροι σε Ολυμπιακούς Αγώνες
1896: Αθήνα Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1900: Παρίσι Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1904: Σεντ Λούις, Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1908: Λονδίνο, Νικόλαος Γεωργαντάς (Στίβος)
1912: Στοκχόλμη, Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (Στίβος)
1920: Αμβέρσα, Βασίλειος Ζαρκάδης (Ξιφασκία)
1924: Παρίσι, Χρήστος Βρεττός (Στίβος)
1928: Άμστερνταμ, Αντώνης Καριοφύλλης (Στίβος)
1932: Λος Άντζελες, Χρήστος Μάντικας (Στίβος)
1936: Βερολίνο, Γιάννης Σεραϊδάρης (Στίβος)
1948: Λονδίνο, Γιώργος Καλαμποκίδης (Ιστιοπλοΐα)
1952: Ελσίνκι, Νίκος Σύλλας (Στίβος)
1956: Μελβούρνη, Γιώργος Ρουμπάνης (Στίβος)
1960: Ρώμη, Διάδοχος Κωνσταντίνος (Ιστιοπλοΐα)
1964: Τόκιο, Γιώργος Μαρσέλλος (Στίβος)
1968: Μεξικό, Χρήστος Παπανικολάου (Στίβος)
1972: Μόναχο, Χρήστος Παπανικολάου (Στίβος)
1976: Μόντρεαλ, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος (Στίβος)
1980: Μόσχα, Ηλίας Χατζηπαυλής (Ιστιοπλοΐα)
1984: Λος Άντζελες, Στέλιος Μυγιάκης (Πάλη)
1988: Σεούλ, Μπάμπης Χολίδης (Πάλη)
1992: Βαρκελώνη, Λάμπρος Παπακώστας (Στίβος)
1996: Ατλάντα, Πύρρος Δήμας (Άρση Βαρών)
2000: Σίδνεϊ, Νίκος Κακλαμανάκης (Ιστιοπλοΐα)
2004: Αθήνα, Πύρρος Δήμας (Άρση Βαρών)
Ομογενής από την Γεωργία, ο Ηλίας Ηλιάδης θα είναι το 21ος Έλληνας Σημαιοφόρος στα 100 χρόνια που μετρά ο θεσμός της παρέλασης σε Ολυμπιακούς. Και αυτό παρά το γεγονός ότι στο Πεκίνο θα έχουμε παρέλαση για 23η φορά, αφού ο Χρήστος Παπανικολάου και ο Πύρρος Δήμας κράτησαν τη γαλανόλευκη από δύο φορές. Παρέλαση για πρώτη φορά είχαμε στο Λονδίνο το 1908 στο Λονδίνο με πρώτο σημαιοφόρο το Νικόλαο Γεωργαντά.
Ο Ηλιάδης είναι ένας από τους κορυφαίους τζουντόκα στον κόσμο όχι μόνο επειδή κέρδισε το χρυσό το 2004, αλλά για τον τρόπο που αγωνίζεται. Είναι μοναδικός και κερδίζει τους περισσότερους αντιπάλους του με… πτώση όπως θα έλεγαν οι παλαιστές, «ιπόν» σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιεί το άθλημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τελικό της Αθήνας χρειάστηκε μόλις 1 λεπτό και 27 δευτερόλεπτα για να εξουδετερώσει τον Ουκρανό Ρόμαν Γκόντιουκ, ενώ μετά την επιτυχία τους δήλωσε: «Θέλω και άλλα μετάλλια στο μέλλον αφού, άλλωστε είμαι ακόμα πολύ μικρός». Άλλωστε από το 2004 έως και σήμερα έχει κερδίσει χρυσό στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (2004) στη Βουδαπέστη και δύο αργυρά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα ο 2005 στο Κάιρο και το 2007 στο Ρίο ντε Τζανέιρο σε μεγαλύτερη κατηγορία από τη δική του (90κ.).
Και για να επιστρέψουμε στους Σημαιοφόρους πριν περάσουμε στον σχετικό πίνακα να σας πούμε ότι αθλητές στου στίβου κράτησαν τη σημαία 13 φορές, της ιστιοπλοΐας 4, της άρσης βαρών και της πάλης από δύο και της ξιφασκίας μία.
Οι Ελληνες Σημαιοφόροι σε Ολυμπιακούς Αγώνες
1896: Αθήνα Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1900: Παρίσι Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1904: Σεντ Λούις, Δεν υπήρξε παρέλαση ομάδων
1908: Λονδίνο, Νικόλαος Γεωργαντάς (Στίβος)
1912: Στοκχόλμη, Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (Στίβος)
1920: Αμβέρσα, Βασίλειος Ζαρκάδης (Ξιφασκία)
1924: Παρίσι, Χρήστος Βρεττός (Στίβος)
1928: Άμστερνταμ, Αντώνης Καριοφύλλης (Στίβος)
1932: Λος Άντζελες, Χρήστος Μάντικας (Στίβος)
1936: Βερολίνο, Γιάννης Σεραϊδάρης (Στίβος)
1948: Λονδίνο, Γιώργος Καλαμποκίδης (Ιστιοπλοΐα)
1952: Ελσίνκι, Νίκος Σύλλας (Στίβος)
1956: Μελβούρνη, Γιώργος Ρουμπάνης (Στίβος)
1960: Ρώμη, Διάδοχος Κωνσταντίνος (Ιστιοπλοΐα)
1964: Τόκιο, Γιώργος Μαρσέλλος (Στίβος)
1968: Μεξικό, Χρήστος Παπανικολάου (Στίβος)
1972: Μόναχο, Χρήστος Παπανικολάου (Στίβος)
1976: Μόντρεαλ, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος (Στίβος)
1980: Μόσχα, Ηλίας Χατζηπαυλής (Ιστιοπλοΐα)
1984: Λος Άντζελες, Στέλιος Μυγιάκης (Πάλη)
1988: Σεούλ, Μπάμπης Χολίδης (Πάλη)
1992: Βαρκελώνη, Λάμπρος Παπακώστας (Στίβος)
1996: Ατλάντα, Πύρρος Δήμας (Άρση Βαρών)
2000: Σίδνεϊ, Νίκος Κακλαμανάκης (Ιστιοπλοΐα)
2004: Αθήνα, Πύρρος Δήμας (Άρση Βαρών)
Αναρτήσεις
